Beroep bij de Raad van State tegen horecaterras op woonboot, toelichting

Tijdens de openbare bestuursvergadering van 13 april is door 12 van de 14 aanwezigen besloten dat het WCG beroep aan moet tekenen bij de Raad van State tegen de merkwaardige uitspraak van de rechter dat de omgevings-(bouw)vergunning voor het horecaterras op woonboot Ludina wordt vernietigd maar dat er wel sprake zou zijn van een goede ruimtelijke ordening. Hierdoor hoeft het terras niet te worden afgebroken en kan het geopend worden, voorlopig voor een periode van 2 terrasseizoenen.

De beslissing verdient een korte toelichting

De kern van het probleem is dat de Verordening Openbaar Vaarwater (VOV 2006) enerzijds zeer rigide wordt toegepast voor "gewone" bootbewoners en terzijde wordt geschoven voor deze bootbewoner annex horeca-ondernemer.

Het WCG heeft op 1 april advies gevraagd aan advocatenkantoor Plas en Bossinade.

Uit het advies:

"De belangen die de VOV 2006 beoogt te beschermen (authenticiteit, beschermd stadsgezicht, aanzien van de gemeente, behoud van het aantal ligplaatsen), wegen zwaarder dan het commerciële belang van Café De Toeter. Niet valt in te zien waarom alle inwoners (en horecaondernemers) in Groningen zich moeten houden aan door de gemeenteraad vastgestelde verordeningen, terwijl dat niet voor De Toeter geldt. De belangen van De Toeter zijn niet zodanig zwaarwegend dat zij een buitenwettelijke afwijking van een verordening van de gemeenteraad rechtvaardigen."

Het WCG is niet principieel tegen een horecaterras op het water als de juiste procedure maar wordt gevolgd.

Uit het advies:

"Indien B&W terrasschepen – al dan niet bij wijze van pilot – wenselijk achten, dan kunnen zij daarvoor de koninklijke weg bewandelen. Die koninklijke weg houdt in dat B&W aan de gemeenteraad voorstellen de VOV 2006 zodanig te wijzigen dat daarin een (ontheffings)mogelijkheid voor terrasschepen wordt opgenomen en/of de authenticiteitseisen voor de Diepenring worden versoepeld."

De zitting van de Raad van State zal vermoedelijk nog 10 tot 12 maanden op zich laten wachten.

Indien er zich in de tussentijd nieuwe ontwikkelingen voordoen op het gebied van wonen op het water dan kan dat aanleiding geven om het beroep niet door te zetten. Dit zal dan wederom in een openbare bestuursvergadering besloten moeten worden.

Het zou natuurlijk voor alle betrokken partijen de gunstigste uitkomst zijn.

Overigens doet het ons als scheepsliefhebbers pijn dat zo'n fraaie, authentieke tjalk mogelijk definitief verdwijnt onder een horecaterras. Hier had een dekschuit kunnen volstaan...