Brontekst bekijken van Woonbootmagazine Voorjaar 2006 over besluit tot aanleg 32 ligplaatsen

''Woonschepencomité Groningen overtuigt gemeenteraad''

'''De zoetzure smaak van een Pyrrusoverwinning'''

Het was een opmerkelijk feit, zo vlak voor kerst: de gemeenteraad van Groningen besloot dat in de stad 32 nieuwe ligplaatsen voor woonschepen moeten worden aangelegd. Een intensieve lobby van het Woonschepencomité Groningen (WCG) was overtuigend genoeg om het voorstel van het college van burgemeester en wethouders (b en w) om slechts veertien ligplaatsen aan te leggen te torpederen. Maar het was een Pyrrusoverwinning zo realiseerde het comité zich zoals bleek uit een nieuwsbrief die bij de bootbewoners in de stad werd afgeleverd: “Daarmee is stilstand bereikt, nu de vooruitgang nog”.

In 2000 nam de gemeenteraad de beleidsnota Watergang aan om een kwaliteitsslag te maken in ’s lands tweede woonschepenstad. Aanzien van stad en drijvende stad moesten verbeterd worden. Een ambitieus plan dat ondermeer voorzag in verdunning van het aantal ligplaatsen in de binnenstad en regulering van het walgebruik. Gelijktijdig werd besloten dat het aantal ligplaatsen niet mocht verminderen. Op dat moment telde Groningen 434 vaste ligplaatsen. Het Woonschepencomité schatte de totale kosten tussen de 10 en 15 miljoen euro. De gemeenteraad trok er 2,5 miljoen voor uit.

KOFFIE

Na dat gemeenteraadsbesluit begon een jaren durend overleg tussen gemeenteambtenaren en WCG om met het geringe budget een enigszins zinvolle uitvoering van Watergang op poten te krijgen. De gemeente kreeg een bijgewerkte Verordening Openbaar Vaarwater en een gebruiksovereenkomst voor de wallenkanten die tot op de dag van vandaag nog niet is ingevoerd. Ook passeerden talloze plannen en locaties voor nieuwe ligplaatsen de revue. De gemeente had zo’n twintig ligplaatsen opgekocht om Watergang te kunnen uitvoeren. Een gang van zaken waar het comité zich morrend en tijdelijk bij had neergelegd.
Twee jaar geleden ging een delegatie van het WCG naar verantwoordelijk wethouder W. Smink (PvdA) met de mededeling dat er nu echt iets moest gebeuren op het gebied van nieuwe ligplaatsen. Er lag een uitgewerkt plan voor 32 ligplaatsen en voordat het budget op was werd van de wethouder verlangd dat hij er vaart in zou brengen. Uit interne notities was namelijk gebleken dat de dienst Ruimtelijke Ordening al 700.000 van het budget had gebruikt voor van alles en nog wat behalve tastbare resultaten. “Koffie”, schamperde het WCG.

ZEER BEEN

Begin december kwam Smink eindelijk met een voorstel in het college. Drie van de zes collegeleden lagen echter dwars. Acht van de 32 ligplaatsen zouden in de buurt van de roeivereniging Gyas, kweekvijver van Olympische medaillewinnaars, worden aangelegd. Voor 10 anderen zou waarschijnlijk te weinig geld overblijven. Vervolgens werd aan de raad voorgesteld slechts 14 ligplaatsen aan te leggen, tien te laten afhangen van het overgebleven budget en die acht bij Gyas helemaal te vergeten.
Met dit plan zou het aantal ligplaatsen afnemen van 434 naar 418. Dit was tegen het zere been van het WCG. Bewoners werden opgeroepen in te spreken bij de commissievergadering van de gemeenteraad. Een recht waar negen sprekers gebruik van maakten. Buiten het stadhuis was een actievrachtwagen geparkeerd waar snert (erwtensoep) en borrels werden geserveerd om het koude woonschepenklimaat in Groningen aan de kaak te stellen.
De raadscommissie was niet erg tevreden over de plannen. Vijf jaar praten, eenderde van het budget weg en gezien de felle kritiek van de publieke tribune veel te weinig ligplaatsen. Maar de politieke stemming was nog steeds zo dat een raadsmeerderheid met een kritische opmerking hier en daar het voorstel zou accepteren.

Vanuit het bestuur van het WCG werd een drietal op pad gestuurd om alle raadsfracties langs te gaan en ze eens bij te praten. Eerste hoofdlijn van de argumentatie was dat de raad in 2000 zelf besloten had dat Groningen in ligplaatsenaantal niet achteruit mocht gaan. Het voorstel van b en w betekende een achteruitgang met zestien plekken. Een tweede hoofdlijn was dat systematisch de kosten voor ligplaatsen te hoog begroot werden (te elfder ure werd in de begroting nog een bedrag van 8 ton voor riolering ontdekt die onnodig is) en ook voorstellen van het WCG om te komen tot kostenbesparende privaat-publieke samenwerking werden verzwegen.

Het is een lang en gecompliceerd verhaal met veel ter zake doende details die hier niet allemaal besproken kunnen worden. Feit is dat een raadsmeerderheid gevoelig bleek voor de argumenten die zelfs tot vlak voor de vergadering per e-mail naar raadsleden werden gestuurd. Niet de VVD, het CDA, Student en Stad, de Stadspartij maar de 25 resterende leden (PvdA, GroenLinks, D66, Christen Unie, SP, Fractie Woudstra) van de veertig leden tellende gemeenteraad hebben het college gedwongen zich aan de gemaakte afspraken te houden en 32 ligplaatsen aan te leggen. Mocht er te weinig geld zijn in de huidige begroting dan heeft het college beloofd daar later alsnog geld voor uit te trekken.

ZUUR

Deze politieke overwinning is de grootste in de ruim twintigjarige geschiedenis van het WCG. Zeer gedetailleerde dossierkennis, een effectieve lobby op basis van argumenten, actiebereidheid bij bewoners (schepen afmeren op de beoogde plekken, raadsleden per schip de nieuwe locaties laten zien en drummen en toeteren bij het stadhuis) en de verdeeldheid binnen het college van b en w waren voldoende om een krappe meerderheid in de gemeenteraad te krijgen. Als gezegd: een overwinning die nog geen vooruitgang betekent. En niet te vergeten: de inspraak moet nog beginnen, juridische procedures kunnen aangespannen worden (bijvoorbeeld door de roeivereniging). Het kan nog wel een jaar duren voordat de eerste paal geslagen wordt waaraan een gelukkige bootbewoner zijn schip met vergunning mag afmeren.
De smaak van de overwinning was zoet. Maar enkele weken na deze Pyrrusoverwinning is het besef aanwezig dat de inspanningen die het kost om de raad aan haar eigen beloften te herinneren op de lange termijn te groot kunnen worden voor vrijwilligers. In Groningen is het WCG erin geslaagd om het aantal ligplaatsen in de stad op peil te houden. De ruim 160 ingeschrevenen op de wachtlijst zullen echter nog enig geduld moeten oefenen. Afgaand op de inspanningen die nu geleverd zijn, zal het bovenmenselijke krachtsinspanning vergen om vooruitgang in het aantal ligplaatsen in Groningen te bewerkstelligen. Dat is de zure afdronk.

Klaas Koetje